کد مطلب:286653 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:225
رؤیای حاج شیخ جعفر شوشتری
مرحوم حاج شیخ جعفر شوشتری، از اعاظم فقیهان امامیه و از شاگردان صاحب فصول و صاحب جواهر و شیخ انصاری است. او بیانی نافذ و منبری جالب داشته، در حدّی كه بسیاری از اهل معصیت به بركت مواعظ او تائب شده، از راه خویش برگشتند.
او می گوید: در ابتدای امر، حافظه ام نارسا و بیانم غیر شیوا بود، ناچار در منبر از روی كتاب می خواندم، شبی در واقعه دیدم كه در كربلا هستم و ایام، همان ایّامی است كه موكب حسینی علیه السلام در آن زمین، نزول اجلال فرموده اند.
من در خیمه امام علیه السلام وارد شدم و سلام كردم. آن حضرت مرا نزد خود نشانید و به حبیب بن مظاهر فرمود: حاج شیخ جعفر میهمان ما است. آب نداریم به او بدهیم، ولی آرد و روغن هست، برای او طعامی تهیه كن.
حبیب برخاست طعامی پخته نزدم آورد، چند لقمه خوردم. از خواب بیدار شدم. از بركت آن غذا به مقام كنونی رسیده ام و از اخبار و آثار اهل بیت، لطائفی را استخراج می كنم كه به ذهن دیگران نرسیده است.
وی سرانجام در سال (1303) هجری كه از ایران عازم عتبات عالیات بود، دارفانی را وداع گفت و [1] جنازه اش به نجف اشرف منتقل گردید.
او می گوید: در ابتدای امر، حافظه ام نارسا و بیانم غیر شیوا بود، ناچار در منبر از روی كتاب می خواندم، شبی در واقعه دیدم كه در كربلا هستم و ایام، همان ایّامی است كه موكب حسینی علیه السلام در آن زمین، نزول اجلال فرموده اند.
من در خیمه امام علیه السلام وارد شدم و سلام كردم. آن حضرت مرا نزد خود نشانید و به حبیب بن مظاهر فرمود: حاج شیخ جعفر میهمان ما است. آب نداریم به او بدهیم، ولی آرد و روغن هست، برای او طعامی تهیه كن.
حبیب برخاست طعامی پخته نزدم آورد، چند لقمه خوردم. از خواب بیدار شدم. از بركت آن غذا به مقام كنونی رسیده ام و از اخبار و آثار اهل بیت، لطائفی را استخراج می كنم كه به ذهن دیگران نرسیده است.
وی سرانجام در سال (1303) هجری كه از ایران عازم عتبات عالیات بود، دارفانی را وداع گفت و [1] جنازه اش به نجف اشرف منتقل گردید.
[1] ريحانة الادب، ج 3 ص 260.